Gece oldu gene,
Biten günün bakiyesi, gelecek günün müjdecisi..
Gece görünür en görünmez olanlar
Gecenin sesi vardır çünkü,
Bütün duyamadıklarını işittirir sana..
Ve
Bütün göremediklerini...
Aklını başına getirir..
Düşüncelerine yön verir gece..
Görmeyen gözlerini açar..
Görmeni sağlar ya da görmeni sağlayacak işler yapmanı.....
Lâkin masada duran kırılmış bir vazodan farksızsa yüreğin,
Ve kırılmaktan çok kırmaktan korkuyorsan,
Bir daha hiç görememeyi ya da görüp sonsuza dek kaybetmeyi göze alamıyorsan;
Görmemeyi de göze alırsın ...
Yüreğin başka çalar ağzın başka söyler...
Ya da hiç söylemez...
Oysa ne çok isterdim görmeyi,
Gece vakti herkes uyurken,
Sen uyurken, ben kedi gözlerimle.
Gece, gündüz gibi aydınlık,
Nefes alışlarını sayıp kapalı gözlerini sarıp gitmek isterdim..
En çok da sabah uyanınca ilk beni gör isterdim yangın yeri gözlerinle...
Ne çok hasletim varmış...
Hasret haslet olmuş..
Bu kadar çok düşünürken, bu kadar titrerken üzerine,
Yanlış bir harfe basmamak için üç kere dikkatli olurken böyle,
Gözden yitip gitmek ne kadar feci bir son olurdu...
Gözden ırak olanım ben, bilirim
Gönülden ırak olanım ben, onu da bilirim.
Herşey bu kadar zor olmasa,
Gözler gözlere uzak olmasa,
Gönül gözü dünya gözüne söz geçirebilse...
Tutsa ellerinden, gel dese, gel
Gönül hep dünyayı yener...
Gerçek sevgi yaşama gücü verir.
Ticaret değildir sevgi,
Verdin mi yüreğini karşılığını beklemezsin bunun,
Varsa karşılığı o da gelir seni bulur..
Yâr bulutların arkasındaki ay gibidir
Göz görmese de Gönül orada olduğunu bilir..
Apaçık semada sayısız yıldızın altında bile
Gönül sadece kendi mehtabını seyreder...
Görmez gözleri başka seyyareler,
Elbet görüşür gönülde taşınan biçâre gözler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder