Bak şunu unutma;
Dünya sen varsın diye var değil,
Yoksun diye de yok olmayacak.
Aldığın her nefesi bile geri verirken, unutma..
Şu yakıcı sûret-i aşk da senin olmayacak.
Bakma öyle yüzüme kalbim ayna değil,
Aslını yansıtamaz asla bu güzelliğin,
Bir saniyeliğine o nazar değse de üstüne,
Yakar, felaketi olur, gören gözlerin.
İçimden gemiler kalkar limanlarına,
Her sefer son sefer olur bilirim..
Geri dönmeyecek o sefinelerden hiç biri,
Maksuda ermeden batacak birer birer..
Oysa, bana esas ellerin lazım,
Sana ait olan, benim olmayan her şey gibi..
Kış rüzgarlarında savrulan saçların gibi,
Ellerin olan o eşsiz ellerin gibi..
Büyüğüm ben senden üstelik, dinle sözümü;
Her zaman bilmemek iyidir çok bilmekten,
Bildiğin seni mutsuz edecekse şayet,
En güzeli güzelim, hiç bilip de bilmemek..
Yetmez geceler, gündüzler erişmez,
Şu bir kaç satır seni bana getirmez,
Söndürmez içimdeki yanan karlı alevi,
Lâkin; Zaten yakmaz seveni, sevdiğinin ateşi.
Ufkî bir hayal denizinde yüzer gibi zihnim.
Bir yanda uzaktan yaklaşan bir keder,
Berikinde göklere uzanmış bir mahpeyker,
Fısıldar içime her an, adeta ıssız bir çöl gibi mahşer.
Bak şunu unutma;
Bir tek seni ıslatmak için yağmaz bu yağmur,
Bu sevdiğin şarkı bir tek sana çalmaz,
Zannetme ki seni sevmek bu kadar kolay,
Hele kolay olmayan unutmak kadar.
ŞARKI: Ben seni unutmak için sevmedim.
"Üvey Ana filminden"
Söz: Behlül Pektaş
Müzik: Amir Ateş
Ben seni unutmak için sevmedim
Gülmen ayrılık demekmiş bilmedim
Bekledim sabah akşam yollarını
Ölmek istedim, bir türlü ölmedim
Aşk bu mu, sevda bu mu, hayât bu mu?
Kalp acı, dünya hüzün, göz yaş dolu
Şimdi sen kimbilir nerelerdesin?
Gelir gecelerden koşarak sesin
Bana en acı haber kiminlesin?
Adını içimden hâlâ silmedim
Aşk bu mu, sevda bu mu? hayât bu mu?
Kalp acı, dünya hüzün, göz yaş dolu.
