Hayat Bilgisi

Korkmam sensiz karanlıklardan

Hatta aydınlıklardan

Vazgeçirmez senden beni 

O eşsiz gün-eşin 

Ne karanlıklar yakar beni

Ne de parlak bir gece

Günahlarım çok sensiz sevdalarda

Sesinle uyandım bu dolancı dünyaya

Sensiz aldığım bu nefes bir şükür

Bin şükür içime yağan yağmura

Sensizliğin başkenti kalbim seninle dolu

Yoksam yanında sen varsın diye

Sanmaki yokum ben, seninle varım.

Her yağmurun damlasında

Saçının kıvrımında

Gözünün gördüğünde

Elinin dokunduğunda

Her nefesinde

Bir mesafe ölçü birimi sen

Sonsuz bir yakınlık

Uzaksızlık bu 

Yakınlarda bir yerde

Çok yakınlarda

Şimdi bir şarkı çalar

Ve sen gülümsersin...

Gözlerin kısılır..

Ben bilirim.

Severim de.

Ve

Sensizliğin kitabını yazmaya devam ederim. 

Şarkı: Değmesin ellerimiz

Grup: Model (Fatma Turgut) 

Zensiz Olmaz

 

"Zamansız sevmenin zamanı olmaz"

Yaşasın tam bağımlı Zen Cumhuriyeti...

Damarlarımda dolaşan Sen Cumhuriyeti

Darbe üstüne darbe her gün ve iktidar hep aynı

Sen..

Zor değil aslında yaşamak

Zor olan sensiz nefes almak

Çekmek ciğerlerine sensizliği çekmek

Özlemek, hiç özlememiş gibi gezmek.

Uzanıp boylu boyunca

Uzanamamak yanına

Bir yalı penceresinden uçup gidip kuşlara bakmak

Onlardan habersiz..

Buğday başakları gibi sallanmak isimsiz tarlalarda

Kimsenin görmediği kimsenin bilmediği diyarlarda

Eğmek başını dolu bir başak gibi

Görememek hiç yüzünü

Özgürce uçuşan o bulutları görememek

Zen bahçesinde bir kum tanesi gibi

Sensiz herşey, eşittir hiçbir şey.

Sonbaharda yapraksız bir ağaç gibi gamsız

Ne solacak bir dalım

Ne dökülecek bir yanım

Çölü korkutmak suyla ne mümkün

Yürüşüyorum kendimin seniyle

Senin senin sana benim senin bana.

Mesafesiz bir ıraklık

Bir adım yanım da bir 

Bir fersah yanın da..

Olsun 

Saçların var akılımda rüzgarda uçuşan

Sıcak nefesin var güneşi yakan

Bir de, ah bir de elimi tutan

Zen bahçelerinde Sen

Ve bir de;

Cinaslı hayalin var. 

Ezginin Günlüğü

"İnsan Sever Bir Kere"

Söz-Müzik: Nadir Göktürk

Hatırla Sevgili

 

Bir şimşek gibi çakar içimde

Kör bir ustura izi gibi hain kesik

İflah olmaz martı sesleri adanın damlarında

ve düşen her yağmur damlası sen

Gözlerin samur bir kürk 

Sardı geceleri altın rengi gaz lambalarında

Parıldayan yıldızlar kör

Beni görmez yanıp sönerken

Bir akşam ezanı gibi soyulur perdesinden sesler

Düşer omuzlarına tel tel

Sessiz bir kalp atışı gibi

Sadece sen.

Issız sırlar var yüreğin çöllerinde

Sensiz ve bulutsuz bir gökyüzünde

Neden çaresi yok yalnızlığın

Sen varken bile seninle.

Tam uzanıp tutuverecekken 

İlham kokan ellerini

Piyalepaşada bir Sinan camii gibi

Eşsiz ve derinden akar zaman

Kimsenin bilmediği zamanlar gibi.

Şimdi hür ve ateşler içinde yanar her an

Ne sen kalabilirsin benle ne de zaman

Kapalı bir radyo gibi küskün

Durmuş bir saat gibi yalnız

Okunmamış kitaplar gibi öksüz

Tozlu raflarda zaman bir başka durmakta.

Sensizlik zamanı

Ölçülmez bir birim

Ne sen bilebilirsin bunu ne ben bilirim

Seni düşünmek ne zor şey 

Bir tek ben bilirim

Tutmak elinden seni imkansız

Sadece severim. 

Eda Baba: Hayranım Sana

yedinci his

 

Unutanlardan olmadı gözlerim

Kahverengi kokulu bir antika dükkanında

Sahibini bekleyen eski bir vazo gibi 

Düşüp kırılsa kimsenin vah etmeyeceği

Görünmez bir rafta durmakta kalbim.

Kim bilir kaç yaz geçti güneş güneş

Kim bilir kaç sombahar bulut bulut,

Kaç vapur geçti önümden kim bilir

Kaç kere ıslandı o saat kulesi

Unut-anlardan olmadı sözlerim.

Beş duyu var,  altıncı his 

Yedinci sadece sevmek..

Sade-ce sevmek varolmak

Varolmak zaman demek.  

Zamanı yok sevginin eskimez sevdalarda

Leyla aynı Leyla da, Mecnun yine çöllerde.

Solist: Burcu Soysev

A. Vivaldi;  Bajazet Irene: Sposa son disprezzata

Una Mattina

Herşey geçer bu kar bu yağmur bu ses bu hayat.. bekle...hiçbir şey olmayana kadar hayatta..

Bitecek zaman..kalmayıncaya kadar gölgemiz bu kaldırımlarda..

Bekle..

Ben gelmeyinceye kadar

Bekle sen olmayıncaya kadar

Bekle

Bu şarkılar bizim için çalmayıncaya kadar

Bekle!

Çav bella

Bizim için çalmayıncaya kadar..

Birileri söyleyecek bizim bugün ağlayarak söylediğimiz şarkıları

Neden ağladığımızı bile bilmeden

Belki ilk aşkına sarılacak o saf gencin elleri

Bizi hiç bilmeden

Kalbi heyecanla çarparken

O kızın beline sarılacak..

Sıkılacak yumruklar havaya

öfkeyle sevgiyle ve aşkla

çav bella

Yanımda sen olmayınca....

Seninle birlikte yürüdüğümüz yollarda

artık başkalarının gölgeleri var

Gölgesine sığındığımız bütün ağaçlar

Artık başkalarının

Varsın olsun...

Oldun ya....

Şahit yazdırdım Kız Kulesini

Sevmiştim ben

Sen şahitsin

Sonsuza dek..

Martıya dek

Artık alamadığım kokuna dek..

Varsın olsun..

Bütün şairler şahit bütün şarkılar

Şu düşen her kar tanesi..,Şahit..

Hepsi gördü

Bir adam salacaktan kız kulesine yürüdü..

Kalbinde sen

Öyle öldü...

O

"Bu dünyaya iz bırakıp gitmek o kadar önemli mi? 

İz...yaşadıklarının, hissettiklerinin yanında nedir ? Bu kadar önemli misin? bir yapraktan, bir damladan bir damla gözyaşından?"

Sensizlik

Zor ama..

Ya hiç olmasaydın?

Ya rüzgâr sensiz esseydi bu şehirde?

Ya güneş sensiz doğsaydı üstüme?

Ya bu deniz sensiz bıraksaydı tuzlarını üzerime?

Ya bu zeytinin yaprağı sensiz sallansaydı üstümde?

Şu uzaktan geçen vapur sensiz salsaydı dumanını

Şu siyah beyaz piyano tuşları sessiz öylece sensiz dursaydı

Ya şu saçların olmasaydı içimi kalbimi süpüren

Ya gözlerin hiç olmasaydı?

Hiç..

Ya çalsaydı pikapta şu şarkı

Sensiz tadı olur muydu bu en tatlı acının?

Ya ellerin olmasaydı tutamadığım

Ya nefesin olmasaydı nefesimde

Ya ellerin ah ellerin olmasaydı kalbimde

Esaret böyle olur muydu dünya denen demir parmaklıkta

Ezberlediğim tek şarkı

Sözleri olmayan gözlerin

Notasız bir senfoni fırtınası

Her ânı aklımda bir tecessüs

Uzat elini hiç bir zaman tutamayayım

Olsun sen varsın..

Sonsuza kadar..

Kimse bilmese de Sen

Varsın..

Zaman bitince, kapanınca defter

Sen olacaksın

Esen isimsiz yelde

İsimsiz martıda

İsimsiz şehirde

Giderken bir tek sen olacaksın

Kalbimde

Ve

Kimse bilmeyecek

Güneş doğarken yine

İlk sarı ışıkları

Yansıyan camlardan karşı sahilde

Ben yokken bile

Seni öptüğüm o yerde

Hep seni anlatacak

Hep bizi...

Öyle sevdiler ki;

Aslında yoktular...

Yoklukistan-bul

Bir sakinlik arıyorum bir huzur

Oysa buraların suları bile deli akar

Rüzgar başka savurur kızılcık yaprakları

Kuşları çılgın kuşları adeta kanatsız uçar.

Dalgalandırır bulanık denizini asi balıklar,

Ne bulutu buluta benzer başka alemdeki

Ne güneşi böyle yakar başka diyarda

Bir sakinlik arıyorum biraz huzur

Severim yoksa insanları canımı sıksalar da

Serbest dolaşır bizim memlekette deliler sokakta

Adını sorsan söylemez de adres sorsan varır senle 

İçi pür pürtelaş; nerelisin hemşerim? ne ararsın bu diyarda?

Kahvelerde mat bardakların arasında

Klor buharlı çaydanlıklar buğulanır

Üç gün öncenin gazetesi elden ele dolaşır

Yarım kalmış bulmacalar ancak amon-ra

Tüplü televizyon sesi kısık gözler dışarda

Ortada talaş tüten bir eski soba

Eprimiş iskambil destesi masada durmakta.

 Bir sakinlik arıyorum biraz huzur

Yok işte ondan bizim buralarda..

Çocuklar tablette savaş oynamakta

Akşam pazarının çöpleri bile paralı artık

En iyisi bu hayata uzaktan bakmakta..

Biraz sakinlik arıyorum biraz da huzur

Yok işte ondan bizim buralarda.