hiçbirşeyin tiryakisi

 şu saçlarını savuran rüzgar kadar hükmüm yokmuş meğer,
 içinden geçip giderken,
 güneş kadar yakamamışım tenini,
 kar tanesi kadar eriyememişim dudağında,
 musluğundan damlayan su bile değilmişim demek,
 değememişim eline,
 yastığında duran kirpik bile olamamışım,
 duvarlarındaki ses,
 ocağındaki ateş bile değilmişim,
 çayının son yudumu, kekinin son dilimi bile değilmişim,
 bir nefes çekememişim içime seni,
 acemi bir tiryaki gibi kulun olmuşum da...
 külün olamamışım.