Şekspiryen....

Bulutlar bulaşmaz üstümüze başımıza uzaktan bakarken prenses korkmayın !

Bembeyaz olmayı düşleriz bazen çocuk saflığında,
Biliriz kara bulutların ardında güneş bekler bizi lakin,
Şimdi karanlık vakti..
Kirletemez şu gri bulutlar düşüncelerimizi.

Şimdi siz prenses evet siz, erişilmez gül bahçenizde gezin böyle 

umarsızca;
Elinize düşürdüğünüz zavallı sevdaları koklayın sarı güller arasında..

Ve siz haşmetmaap evet siz; bilin bütün dikenleri ayıklamaya hazırdım ben gülistanınızdaki..

Bakın şimdi gökyüzüne görebiliyor musunuz bu fırtınalı gecede yıldızları?
Dağıtmaya taliptim bütün bulutları...
Şimdi şu bahtsız başımda tacım olsun isterse,
İsterse ulaşılmaz güzelliklerin sahibi olayım,
Bir elimde güneş olsun isterse bir elimde ay,
Yetmez bunlar bana biliniz sizin bir gülüşünüz yoksa...

Kaldırınız Ambrosia kadehlerini aptallığımın şerefine,
İçin kana kana, gülün şu saf ademoğluna,

Biliniz prenses uzak diyarlardan kopup gelen bir rüzgar,
Bir gün dalgalandırınca güzel saçlarınızı,
Zarif alnınızdan süzülüp, tel tel dolanır nazik dokunuşlarıyla..
İşte anın beni o zaman..
Kasırga gibi güçlü değilim belki evet,
Ama bir meltem şefkatiyle dolardım avuçlarınıza...

Şimdi uyuyun prenses,
Sizin başınızda beklerim sabaha kadar,
Kabusu olurum en korkunç kabuslarınızın,
Yoldaşı olurum en tatlı rüyalarınızın.
Siz uyuyun...

Sessiz gecenizin sesi olurum...


MURLET...