Yazasım yok, gülesim yok, kızasım dahi yok..
Güneşli günde kar gibi hayat...
Bir yanımız buz keserken bir yanımız yanar kavrulur...
Gökkuşağının bir ucundan tutmuşum karşı taraf görünmüyor..
Uçsuz bucaksız bir reng-ahenk ama tek görünen yokluk...
Korkmuyorum yağmurdan şemsiyem de yok !
Sadece biri elimi tutarsa ıslanmasın diye dışarı çıkmıyorum.
Elma elmadır, ikiye bölsen de elmalığından bir şey kaybetmez..
Ne tadı değişir ne çekirdeklerini saklar senden.
Paylaşsan da paylaşmasan da elma elmadır..
Nerededir? Üşüyor mudur? Ellerini cebine sokuyor mudur?
Bunların hepsi esas meselenin detayları...
Bunların hepsinin acı cevabı var bir de; "sana ne?" itirazı...
Gene de esas meseleyi değiştirmez bu soru ve verilen cevap..
Esas mesele "düşünmektir"..
Çayın dumanı gibi...faydası yoktur ama görmek güzeldir.
Farzet uzaya gittin farzet bir daha hiç göremeyeceksin...Ne değişir?
Düşünceler görünmediği için görünmeyene daha çok meyleder...
Önemli olan tek şey düşünmektir...
Düşünmekten korkmuyorum,
sadece hayat bazen senden hızlı düşünüyor...
Oysa gün, ay, saat, yıl hepsinin döngüsü, zamanı aynı...
Bazen saatler hiç geçmiyor...
Dilinde aynı aynı şarkı ;
Mâni oluyor halimi takrire hicâbım
Bazen zaman hiç ilerlemiyor....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder