Rüyasıfırpozitif

 

Şimdi şöyle bir akşam vakti seninle

Oturup bir masaya

Sen söylesen 

Sen söylesen

Hep sen söylesen

Ben hiç söylemesem

Hep dinlesem

Hep dinlesem

Sabah olsa hatta

Ve 

Hep sen söylesen hâlâ

Hiç bitmese kelimeler

Ve kelimeler bitse hatta

Ve ben hep dinlesem hep dinlesem hâlâ

Hiç göz göze bile gelmesek

Hiç değmese dizlerimiz 

Hiç titremese ellerimiz

Sen hep söylesen hep söylesen

Ve 

Ben hep dinlesem sadece dinlesem

Gideceğini bildiğimden mi ne

Hiç akşam da olmasa yine...

Hep anlatsam seni sana

Sadece dinleyerek

Ve

Sen sussan hatta

Ben hep dinlesem hep dinlesem seni hâlâ

İlânihâye devam etse bu rüya

Anlatsam işte böyle seni sana

Hep dinlesem hep dinlesem 

Uyanıp başın düşse yanıma

Sokulsan buhur buhur koluma

Sen uyusan 

Ve 

Ben hiç uyanmasam....

Beste : Artaki Candan
Güfte : Mustafa Nâfiz Irmak
Makam : Nihavend

Koklasam saçlarını bu gece tâ fecre kadar Acı duysam gözünün rengine dalsam da senin Kanatır rûhumu mâzîde kalan hâtırâlar Doyamam ömrüme ben kalbini çalsam da senin.

ÖZ-le

 

Git-mek..

Kalmaktan zor mu?

Katran karası bir ÖZ-lemek varken serde,

Öz-leyen mi daha haklı?

Öz-lenen mi?

Kimin haberi var uçan öteye uçan kuşlardan?

Bir nefes uzaklıktır sevene gurbet,

Bir gurbet bir ömür tutsaklık...

Sesler gelir derinlerden hiç duyulmayan

Gidenlerin gürültüsü kalanların kalp ağrısı

Vurur gecelere tokmak tokmak

Sıvar gökyüzünü gündüz vakti

Vakt-i selâ gibi..

Yazmaz olur eller görmez olur gözler

Lâkin;

Sevmez olmaz kalpler

Durur ıssız bir köşede sessiz

Çıkacağı anı bekler haince

En apansız en olmaksız anda

Öz-ledim dersin de...

Dilin bile varmaz söylemeye

Yakar kavurur kıvrılırsın içine

Dumanı tütmez bir sevda 

Yanar durur yüreğinde

Sen görmezsin ben görmem el görmez 

İzsiz bir mermi gibi saplanır yüreğine

El değmemiş bir sabah

El değmemiş bir geceye kavuşur

Söz değmemiş dillenmemiş bir şarkı

Çalar durur bedeninde

Sus!

Susmaz.. Dinlemesen de döner durur eski bir plak

Masumiyet şafağında bir hain bir pusu

Gün doğmadık dertleri var insanların 

Hayat bir kurt sen bir kuzu.

Ayrı-lık yok

Tek bir kalp içinde iki yürek çarpar.

Sev-gi öz-dendir

Öz-lemek sevgiden...

Bir gün bir kuş uçar denize doğru

kendinin bile bilmediği bir diyara konar

Bir bakar ki o diyar 

İlk uçtuğu yerdir.

Herşey Öz-üne döner...

Gitti sanılan bile aslında

Gitmez

Aslına döner. 

Ezginin Günlüğü Düşler Sokağı

Gizli Saksız

 

Hadi şimdi git bir kez daha

Korkma!

Gözlerin bende saklı İstanbul'da..

Beraber baktığımız hiçbir yer aynı değil artık.

Ne doğan güneş ateş

Ne batan ay buz mavisi

Ne gölgesinde sevişemediğimiz zeytin ağaçları

Ne Kız Kulesi'nin sudaki aksi

Ne uzaktan geçen gemiler...

O martılar bile artık gittiler.

Gene de korkma!

Gözlerin bende saklı

İçimde keskin bir hançer bakışın

Şimdi uzaktan göğsümü deler.

Hangi yaprak en son düşecek o koca ağaçtan?

Çıplak yıkanacak ağaçlar sonbaharda gene

Boğazdan son vapur kalktığında gece

Seni yine bana getirmeyecek.

Korkma gözlerin bende saklı

Saçların da yüzün de 

Bilmediğim her yerin de

El değmemiş bir gizli hazine

Ve bu hiç değişmeyecek. 

https://open.spotify.com/intl-tr/track/4ggr0GZaHVo0A7ZPAL1G7X?si=82f569ad19f442d3

 

Yıldızlar Rıhtımında

Uzaktaki bir güneşin altında 

Parlayan bir yıldız ki;

Hiç sönmeyen

Güneşi bile yakan

Bir ışıltılı gece..

O sessiz bakış

Orada biliyorum 

Söyleyemiyorum..

Demir attığın her yerin çırpıntısı kalbim

O mavi gök

O yeşil deniz

O sâri sarı

Forsa yüreğim o limandan o limana

Ve hepsinden habersiz

O parıldayan yıldız..

Oysa her halini bilirdim

Kendi kendine konuşmaların 

Dalıp giden gözlerin

Dudaklarındaki keskin tebessüm

Biliyordum görmeyeceğimi bir gün..

Öylesine ezberledim o sebepten her hâlini,

O sebepten böyleyim,

Park etmiş boş arabalar gibi

Beklerim..

Gelmesen de

Bilmesen de

Modelim hep aynı

Eskimeden seni severim..

Şimdi fırdöndüde hepsini al gelse de

Sadece seni severim.

Söz - Müzik: Aydilge 

Yalnız değilsin, yalnız değilsin 

Yüzüme baksan fark edersin 

Yalnız değilsin, yalnız değilsin 

Sesimi duysan hissedersin 

Yalnızlar yalanlar mı söyler? 

Canım hiç acımaz mı derler? 

Yüreğim yüreğini deler.. 

Sendeki yaralara merhemim yoksa 

Yalvarırım beni bir duyumsa! 

Yalnız değilsin, yalnız değilsin 

Yüzüme baksan fark edersin 

Yalnız değilsin, yalnız değilsin 

Elimi tutsan hissedersin 

Yalnızlar yalanlar mı söyler? 

Canım hiç acımaz mı derler? 

Yüreğim yüreğini deler.. 

Sendeki yaralara merhemim yoksa 

Yalvarırım beni bir duyumsa!

Düş-ünsüz

Ne geç ne de erken var sevdada

Aynı güneş doğuyorsa üstümüze

Aynı bulutlar geçmese de  üzerimizden

Aynı gökyüzünün mavisini paylaşıyorsak

Yediğimiz içtiğimiz aynı olmasa da 

Doyuyorsa karnımız bir şekilde

Uzandığımızda yoksak birbirimizin yanında 

Daha da fenası başkaları varsa 

Ve hala seviyorsak böyle delice

Ve söyleyemiyorsak üstelik daha delice

Bütün yanlışları götüren o tek doğru

Sevmek sadece içimizdeyse

Ne geç ne de erken sevdada.

Kalbin saati

Zamansız

Sessiz

Ne saniye var ne gün ne hafta

Bir ömür atar kimse duymadan.

Damardaki kandan bile gizleyip kendini

Akar kendi cennetine doğru

Şarkısız şiirsiz günahı kendi boynuna

Günler bitecek elbet

Geriye hiçbir iz kalmayacak

Sonsuzluğun içinde bir sonsuz sevda

Belki bir köşede bizi bekleyecek. 

Ne geç ne de erken var sevdalarda

Bunu zaman bile silmeyecek. 

Feridun Düzağaç - Alev Alev

Alev alev yanıyorum Buzlarım çözülüyor aşka Gardım düşüyor, tutamıyorum Korkuyorum bakışların çarpınca bana Alev alev yanıyorum Buzlarım çözülüyor aşka Gardım düşüyor, tutamıyorum Korkuyorum bakışların çarpınca bana Birbirimize birkaç aşk kadar geç kalmış olmasaydık Hep yanlış gidenlerin ardından yorulmasaydık Alev alev yandığım doğru Küllerinden doğar mıyım sana doğru Kendimi arıyorken olmaktan korktuğum yerdeyim Sendeyim Al beni Ne yaparsan yap Al beni Ne yaparsan yap Sen ışığını arayan güzel günebakan Ben tozuna dumanına hasret bir enkaz Alev alev yandığım doğru Küllerinden doğar mıyım sana doğru Kendimi arıyorken olmaktan korktuğum yerdeyim Sendeyim Al beni Ne yaparsan yap Alev alev yandığım doğru Küllerinden doğar mıyım sana doğru Kendimi arıyorken olmaktan korktuğum yerdeyim Sendeyim Al beni Ne yaparsan yap.

Ozan tabakası

 

Menzil ıraktır varılmaz yollar

Ayrılık oduna düşmüş de harlar

Ne kadar ağlasan yarin ne anlar

Seven sevdiğiyle kalır böyleyin.

Zülfünün teline yazılmış ferman

Nasıl haber etsem kimlere sorsam

Kalmadı bilirim kalbimde derman

Seven gözüyle görmez böyleyin.

Gün güneş açmaz yâre varılmaz

Dertlinin halinden gülen anlamaz

Varıp da yanına gitsem ağlamaz

Âşık kavuşmaz ağlar böyleyin. 

Aşılmaz dağlar var arada göller

Nasıl unutulur bilmem o gözler

Yarini sevenin yolunu gözler

Akar damla damla güler böyleyin.

Bir buluta binsem yarime gitsem

Düşsem perçemine yüzüne değsem

Oradan torpağa düşüp öyle yeşersem

Basıp üzerime geçer böyleyin. 

Seven vazgeçmez hiç sevdiğinden

Derdi zevk edip geçer kendinden

Düşülmez kedere yarin elinden

Gelince hatrına gülüp böyleyin. 

Muradi der; âşık şikayet etmez

Ah u zâr edip ellere göçmez

Seven sevdiğinden gayrı vazgeçmez

Yarin destanını yazar böyleyin...

GÜFTE: BERRAN YALÇIN BESTE: ZİYA TAŞKENT MAKAM: NİHAVEND Yollar uzak yollar geçit vermiyor İstesen de, gelemezsin bilirim Çâresi yok, ne söylesem, ne yapsam Gözlerinin, hasretinde ölürüm * Kimse bilmez, içimdeki özlemi Sensiz geçti, hayâtımın baharı Kurşun değse, etkilemez kalbimi Gözlerinin, hasretinde ölürüm * Aylar geçti, yıllar geçti, nerdesin? Kavuşmaya kalmadı mı hevesin Ne ellerin, ne saçların, ne sesin Gözlerinin, hasretinde ölürüm

Z-amansız

 

Kolay olduğunu kim söyledi sevmenin?

Kim denize attığı taşı geri aldı ki?

Kim bardağa koyduğunu şişeye geri döktü?

Güneş mi doğudan battı?

Gündüz mü sökün etti yıldızlar?

Mecnun mu geçti sevdasından?

Leyla mı çöllere düştü?

Kim vazgeçtiyse gönüldekinden

Bil ki aslında kendinden geçti..

Geçilmez kapılardan kara sevdasız,

Dönülmez yollardan böyle apansız,

Çünkü sevda sonsuz böyle

Z-amansız 

Varsın Olsun

Coşkun Demir