Duruk Saatler Saatinden;
Duruk saatler limanında bir akşam,
Yel demir göl bakır,
Sel geçer kum kalır,
Misal geçer söz kalır..
Duruk saatler şehrinde bir ay,
Doğmuş içine çıkmaz,
İşine gelmez, gitmez,
Karanlık yüz gözükmez..
Duruk saatler evinde,
Zaman hiç geçmez,
Yıkılır duvarlar üzerine,
Saçar yıldızlarını gök,
Salar üstüne üstüne..
Duruk saatler kahvesinde,
Teneke kültablasında beli kırık,
Ezik izmarit kadar yalnız
Çekip hasret bayrağını,
Duman içenler sessiz..
Duruk saatler batakhanesinde
Kadınlar susuk,
Dövük suratlarından bin parça düşen,
Esrik adamların ağladığı,
Şarkılar bile sızmış..
Duruk saatler sokağında,
Suçlanmaz kader,
Bitmiş hayatlar,
Kapanmış hesap,
Ne günah işler ne sevap.
Duruk saatler savaşında,
Ne bomba patlar ne çocuk ağlar,
Gülmüş yüzüne yâr ya da ağlamış
Artık ne yarar?
Duruk kalpler adamında,
Sessiz duvarlar,
Rüzgar bile geçmiş,
Kendinden başka herkes var..
Bir ses düşmüş gölgeye
İçinde sevda var....
Güftekar:Cemali Nabedit
Makam:Muhayyerkürdi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder