Hiçinci mevki..

Sen beni bilmiyorsun !
Ambalajı yırtılmamış dergiler gibi..
İçimde ne var..?
Kapağını oku, hayal et.
Yırt at hadi, al kokusunu, senden mürekkep sayfaların.
Oysa ben seni bilirim..
Bilirim rengahenk tükenmez gözlerinden..

Takdis edilmemiş çocuk gibi,
Ne bir ekmek parçası İsa'nın eti,
Ne bir bardak şarap Mesih'in kanı..
Kutsal bir ruh da yok içimde..
Garip bir çınar ağacına yaslanıp,
Dertli bir türkü tutturan sıradan bir fâniyim..
Sadece seni de taşıyorum içimde..
O kadar da olsun..
Seni sevmeyenlerden farkım..

Yel eser, gün savurur,
Gün batar, meşk kavurur..
Ay vaktidir seher yelinde,
Çalar durur vapur sirenleri..
İçime içime..

Gel bir an olsun tut elimi...
Tut hiçbiryere gitmeyelim..
Kalalım olmadığımız bu yerde.
Ve sen bir kez daha bakama gözlerime.
Ve ben..
Bir kez daha lâl olayım.
Şimdi aşk zamanıdır...
Öyle mi? Öyle..

Bırak ingilizcesini, rusçasını bırak.
Dili olmaz dili aşk olanın..
Bu sükûtlu geceyi yırtar nefesin..
Olsaydı yanımda..
Yanardı alev alev gömlek düğmelerim. 
Gel uzan uzağıma..
Gel..
Hiç göremeyeceğim tarafıma yat..
Görmesin gözlerim, kokunu da bırakma yastığa..
Beklerim...
Sonsuzluğa açılan kapıda..
Birinci mevki yolculuk.
Hiçlik güvertesinde.
Gelme...
Yakınlar alev alev...

Yatak boş Oda boş Ev boş Duvarlara vuran ışık Yüzümde karanlık Yine mi sen, Bayram günü gibi gelen? Kaçamadım, Külleri hala sıcak Kalbimi durdurup kaybolan bir tuzak Oluyor Her sokak Hiçbir şey istemedim, Ne yatak ne oda Ne de ev Sen de birak her şeyi Sadece beni sev Dizlerinde dizlerim Boynunda ellerim Boğulur gibi yeniden Her gece her gece Doğalım mı sevgilim Doğalım mı sevgilim Doğalım mı sevgilim Azalırken azalırken Kapılar ardında Kaçtığım zamanlar Boşvermiştim aslında Yıkılırken kumdan kalelerim Birer birer karşında Zırhı paslanmış bir kahramn gibiyim Hiçbir şey istemedim, Ne yatak ne oda Ne de ev Sen de bırak her şeyi Sadece beni sev Dizlerinde dizlerim Boynunda ellerim Boğulur gibi yeniden Her gece her gece Doğalım mı sevgilim Doğalım mı sevgilim Doğalım mı sevgilim.