Gece örtüsünü çekmiş çoktan
Tam da yıldızlar sessiz yanarken
Tam da içim seninle kanarken
Elimde bir mektup buldum kendimi
Sahibi sahipsiz, adresi belirsiz.
Elimde yıllar öncenin kokusu
Narin ipek bir ten dokusu
Gözler gözler yollarını
Hiç varılmayacak çıkmayan sokaklara dalan umutlar
Uzaklar zaten yok heryer yakın imkansıza
Aynı havayı solumak bile
Fikriyat suçu iken gece
Düşünmeden durulmaz düşünceler
Korku budur belki de..
Umutsuzluk çorak toprak,
Susuz kara tohum
Dinlemek seni kabahatlar kanunu
Sana söylemek infaz.
"gamzedeyim deva bulmam
garibim bir yuva kurmam"
Bir kelime daha duysam sesinden
Ziyanı yok hiç eksilmez ziyândan
Bilmezsin sen bilirim
Seni düşündüğümü
Ağaçların yaprakları kadar
Aldığım nefes kadar
Saçlarına değen o sombahar dalları
Söylemezler beni sana.
Bilirim..
Kulağına fısıldamaz nağmeler adımı..
Bilmezsin ve bilemezsin ölüp gitsem
Sana yandığımı...
İyi böyle, yazılmış yaşanır
Bilirim.
Bestekar: Tatyos Efendi
Usul: Sofyan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder