Parça parça içimdeki ses..
şarkılar susuk..
pencereler kapalı, sımsıkı,
Işıksız tayyareler geçiyor ana üssümüzden..
feryad duyulmuyor zamanüstü gökyüzü.
bütün senler siz olmuş,
bütün bizler ayrık.
ses duvarları bir bir yıkılıyor,
yer ile yeksan ortalık.
ışıklı cisimler merasimi,
içimize içimize tüm seferler.
ağır silahlar ağır yaralamaz geceleri,
gün olur için yanar, gün olur için kanar.
sevgisiz kurşunlar,
gençlerle buluşmuş,
gençler,
son motora yetişmiş kadar pervasız.
bütün masalar devrik,
kahveler soğuk,
son kez kalkılan sofra,
bardakta yarısı içik su,
kapıda hala sallanan anahtar,
köprüüstü aşıkları başka şimdi..
arazöz kan damlalarını yıkadı az önce,
tekerleklere bulaşmış goodyear izleri
geçmiş karşı yakaya çoktan..
söz pınarlarından süzük,
bir iki damla harf yarınlara,
kulaklarım hasret sulh şarkılarına,
narin bakışlı yâr şimdi uzakta.
kimbilir ?belki bu verilen son selâ.
pili bitmiş oyuncak tanklar bilmezler,
yıkamaz muhkem kalelerimi,
O da büsbütün sevdiğimden Müzeyyen'i...
Akşam olunca yarelerim sızlar
Solist: Müzeyyen Senar
Güfte/Beste: Nazif Girgin
Makam: Muhayyerkürdi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder