Bir ihtimal daha var,
Sonsuz ihtimaller dahilinde,
Pekiyi,
Neye yarar ki,
Sen yok isen o ihtimal içinde ?
Sükût edip de mecnun edilenler kervanında yürürken,
Şu ıslak çöllere çöl mü denir acep?
Bir düşün, buralar neden yağmursuz da..
Bu kum neden ıslak?
Bir damla gözyaşı ıslatır mı Büyük Sahra'yı?
Ya evetse cevap ?
Eyvah ! şimdi ne yer ne yâr kaldı.. diye inletirken yeri göğü Feryâd-ı Mecnun,
Bu neş'e niye?
Nerede kaldı bir dirhem yeis?
Gece gibi heceler neden?
Neden renksiz kokusuz gözyaşları?
Hiç düşündün mü?
Neden görünmez kaptanların gözyaşları pilot kabininde?
Ya ağlıyorsa gerçekten şu benim ıslı çölün ortasından geçerken,
Ya sahiden uçan bir mecnunsa o da ?
Sen sebep oldun bunlara sen,
Şehr-i kâbus'un bütün duvarlarına adını yazsam,
Bütün kaldırımlarına adının geçtiği şarkıları mırıldansam,
Köprülerinin altında teneke yakan bütün sıska abilere anlatsam seni,
Ve sen bunları hiç bilmeden yaşasan...
Huzurlu ve bulutlara bakarken beni düşünmeden..
Gülüşünü saklama boşuna görürüm...
Hakettim kendi kendime gülmeyi...
Kendi kendime ağlarken,
Seni sevmeyi.
Anlamsız bütün sevda satırları..
Hepsi uçup gidecek bir gün..
Dökülen yapraklar yeniden yeşerecek!
Bir ihtimal daha yok...
Vuslattan gayrı...
Saat, taş plak devir 78....
Beste: Osman Nihat Akın
Güfte: Osman Nihat Akın
Makam: Nihavend
Usûl: Düyek
Solist: Perihan Altındağ Sözeri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder